Niniejszy materiał stanowi opracowanie redakcyjne archiwalnego wywiadu przeprowadzonego 5 października 2006 roku przez Theę Ivie z Jyotiranandą (Sri Swami Vishwanandą). Tekst został przetłumaczony z języka angielskiego, poddany korekcie stylistycznej i redakcyjnej, a następnie zaadaptowany do polskich standardów językowych z zachowaniem pełnej treści merytorycznej oryginalnej rozmowy.
Kim jest Sri Swami Vishwananda
Sri Swami Vishwananda urodził się 13 czerwca 1978 roku w hinduskiej rodzinie na Mauritiusie, wyspie położonej na Oceanie Indyjskim. Już od najmłodszych lat przejawiał głębokie zainteresowanie duchowością i życiem religijnym. Jego poszukiwania prowadziły go do różnych miejsc kultu – odwiedzał zarówno chrześcijańskie kościoły, jak i hinduskie świątynie oraz muzułmańskie meczety, gdyż przyciągała go obecność tego, co święte i boskie. W wieku czternastu lat doświadczył stanu określanego jako Samadhi, co oznacza głęboki stan jedności i bezpośredniej łączności z Bogiem. Od tego momentu jego życie nabrało wyraźnego kierunku duchowego, a on sam stał się w pełni świadomy swojej prawdziwej natury i przyczyny, dla której się wcielił.
Po ukończeniu edukacji szkolnej Swami Vishwananda zaczął otrzymywać zaproszenia do Afryki, Europy i innych zakątków świata. Spotykał się z ludźmi potrzebującymi wsparcia duchowego i życiowej rady. Dzięki swoim umiejętnościom i głębokiemu wglądowi w ludzką naturę pomagał wielu osobom otworzyć serca na wyższe wymiary egzystencji. Jego nauczanie obejmuje i szanuje wszystkie tradycje religijne, kultury i narody, co czyni go przewodnikiem uniwersalnym w swojej misji.
W roku 2005 Swami Vishwananda założył duchowy zakon klasztorny Bhakti Marga, co oznacza ścieżkę oddania. Zakon ten zrzesza brahmaczarinów – mnichów i mniszki, którzy dążą do życia w poświęceniu się Bogu i służbie innym ludziom. Wspólnota ta czerpie inspirację głównie z tradycji hinduskiej i chrześcijańskiej i tworzy most między różnymi ścieżkami duchowymi.
Misja i cel wcielenia
Pierwszym tematem rozmowy była kwestia celu, jaki przyświeca Swami Vishwanandzie w obecnym wcieleniu. Nauczyciel odpowiedział, że celem życia każdego człowieka jest pogłębianie miłości do Boga i Jego stworzenia. Jego osobisty cel polega natomiast na służbie tym, którzy postawili sobie za zadanie kochać i urzeczywistniać Boga w swoim życiu. To stwierdzenie wskazuje na rolę przewodnika, który wspiera innych na ich duchowej drodze, nie narzucając własnej wizji, lecz pomagając każdemu odkryć jego własną ścieżkę do transcendencji.
Rozwój czy regres ludzkości
Na pytanie o kierunek rozwoju ludzkości Swami Vishwananda udzielił odpowiedzi, która wymaga przyjęcia szerszej perspektywy. Z wyższego punktu widzenia życie przejawia się jako doskonałe i harmonijne. Gdy człowiek osiągnie taki poziom świadomości, zdaje sobie sprawę, że wszystkie problemy na świecie stanowią jedynie iluzję. Ludzkość przechodzi przez różne epoki i cykle, a mimo okresowych zawirowań, które mogą sprawiać wrażenie cofania się, w rzeczywistości nieustannie się rozwija i ewoluuje. Pozorne kryzysy często są oznaką zachodzących przemian i transformacji.
Natura doskonałości
Rozmówczyni zapytała, czy Swami Vishwananda jest doskonałą istotą, która powróciła, by pomagać innym. Odpowiedź brzmiała głęboko i uniwersalnie – każdy człowiek bez wyjątku stanowi unikalną manifestację boskiej miłości, dlatego w swojej najgłębszej istocie każdy jest doskonały. Im bardziej ktoś zaawansowany jest duchowo, tym wyraźniej dostrzega tę doskonałość w sobie i w innych. Ta perspektywa zmienia całkowicie sposób patrzenia na siebie i na świat – nie jesteśmy niedoskonałymi istotami dążącymi do doskonałości, lecz doskonałymi istotami odkrywającymi swoją prawdziwą naturę.
Swami Vishwananda wyznał, że od samego początku był świadomy swojej natury, jednak świadomie przyjął swoją rolę w wieku czternastu lat. Ten moment stanowił przełom, w którym wewnętrzna wiedza przekształciła się w aktywne działanie i służbę.
Duchowe przewodnictwo
Na pytanie o swojego guru Swami Vishwananda odpowiedział, że jest nim Mahavatar Kriya Babaji, który zawsze towarzyszył mu i prowadził. Dodał również, że istnieje wiele innych istot z wyższych wymiarów, do których może się zwracać, gdy zachodzi taka potrzeba. Co szczególnie interesujące, na pytanie o relację między Babaji a Kriszną czy Ramą, Swami wyjaśnił, że Babaji i Kriszna są jednością – co wskazuje na głębszą prawdę o naturze przejawów boskich.
Przyspieszenie czasu i karmy
Thea Ivie poruszyła temat przyspieszenia czasu w obecnych czasach oraz związanego z tym przyspieszenia karmy. Swami Vishwananda potwierdził tę obserwację, wyjaśniając, że ludzkość przechodzi przez różne cykle i epoki, z których każda ma swoją specyficzną dynamikę i tempo. Wystarczy spojrzeć na ostatnie sto pięćdziesiąt lat, by dostrzec, jak znacznie przyspieszyło życie w tej skali czasowej. Wszystko to jednak przebiega zgodnie z boskim planem, a pozorne chaos jest częścią większego porządku.
Czym jest samouświadomienie
Jedno z najważniejszych pytań dotyczyło samouświadomienia – czym ono jest i czy każdemu człowiekowi pisane jest osiągnięcie go w konkretnym momencie. Swami Vishwananda wyjaśnił, że samouświadomienie przychodzi wówczas, gdy człowiek jest na nie gotowy. Nie da się go wymusić ani przybliżyć sztucznie.
Następnie nauczyciel przedstawił głębszą analizę tego zjawiska. Obecnie żyjemy świadomie jako istoty ludzkie, posiadające tak zwaną osobowość. Ta codzienna osobowość składa się z sumy wszystkich doświadczeń zgromadzonych od momentu narodzin. Wszystkie nasze działania oraz reakcje, których doświadczyliśmy, ukształtowały naszą obecną tożsamość. Ale gdzie w tym wszystkim znajduje się prawdziwe Ja? To Ja, czyli Dusza, jest – jak nauczali wielcy mistrzowie tacy jak Jezus Chrystus czy Sri Kriszna – niezniszczalne i nieśmiertelne. Dusza jest boska i stanowi źródło wszystkiego, czym obecnie jesteśmy.
Czasami dostrzegamy, jak ta boska natura prześwieca przez naszą codzienną osobowość, możemy ją poczuć. Trzeba podążać za tym uczuciem, tym wewnętrznym wołaniem, które jako osoba czasami słyszymy od Duszy, by ostatecznie stopić się z nią i stać się jednością. To właśnie jest samouświadomienie – gdy zdamy sobie sprawę z prawdziwej istoty, którą jesteśmy.
Swami dodał, że próby opisania stanu samouświadomienia są z góry skazane na niepowodzenie. Jest to coś tak boskiego i błogiego, że wykracza poza możliwości języka. Posłużył się metaforą ciastka – możemy komuś opisywać, że zawiera cukier, czekoladę, mleko i orzechy, możemy mówić o słodkim smaku, ale dopóki ta osoba sama go nie spróbuje, nie pozna prawdziwego smaku. Podobnie jest z samouświadomieniem – trzeba go doświadczyć osobiście.
Awatar czy spełniona dusza
Pytanie o różnicę między awatarem a spełnioną duszą otworzyło temat definicji i tradycji. Swami Vishwananda wyjaśnił, że określenie „awatar” używane jest na oznaczenie wcielenia Boga na ziemi. W tradycji hinduskiej istnieje dziesięciu głównych awatarów, wcielonych form Pana Wisznu, które są powszechnie uznawane, takich jak Rama czy Kriszna. Niektórzy hinduiści za awatara uważają również Jezusa Chrystusa.
We współczesnych czasach, szczególnie w nurcie duchowości new age, słowo „awatar” stało się bardzo popularne i często używane jest przez uczniów w odniesieniu do ich nauczycieli duchowych. Postrzeganie swojego guru jako Boga stanowi bardzo starą tradycję w hinduizmie. Ma to na celu wykształcenie u ucznia oddania i pokory wobec Boga poprzez praktykowanie tych postaw w relacji z nauczycielem.
W zależności od przyjętej perspektywy można stwierdzić, że istnieje tylko dziesięciu prawdziwych awatarów. Można też uznać, że każdy święty, osoba spełniona, jest awatarem. Można nawet każdego człowieka nazywać awatarem, argumentując, że wszyscy jesteśmy wcieleniami pochodzącymi od tego samego Boga. Odkładając jednak na bok tradycję i historię, ostatecznie jest to kwestia definicji i przyjętego punktu widzenia.
Święci na ziemi
Na stwierdzenie, że obecnie na ziemi przebywa bardzo wielu awatarów, Swami Vishwananda odpowiedział uspokajająco. Nie ma teraz większej liczby świętych niż w innych okresach historii. W ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat żyło wielu, wielu świętych chrześcijańskich, o których prawdopodobnie większość z nas nigdy nie słyszała. Wiele z tych dusz regularnie się wciela, niezależnie od epoki i stanu świata. Ich pomoc zawsze jest potrzebna. Obecnie żyje wiele wspaniałych dusz, które nie są powszechnie znane. Tylko niektóre mają do spełnienia misję w świecie i przyciągają uwagę ludzi.
Powtórne przyjście Chrystusa
Temat ponownego przyjścia Chrystusa wzbudza zawsze wiele emocji i spekulacji. Thea Ivie zapytała, czy Jezus wróci w ciele fizycznym, czy może świadomość Chrystusowa objawi się w wielu sercach. Swami Vishwananda udzielił odpowiedzi, która łączy oba te wymiary. Życie Jezusa Chrystusa było wyjątkowe w historii i nie powtórzy się w tej samej formie. Poprzez niego świat poznał drogę do boskiego spełnienia, prawdę i życie w ich doskonałości. Jezus był czystą inkarnacją świadomości Chrystusowej, a jednocześnie był człowiekiem – doskonałym człowiekiem.
Ponowne nadejście Chrystusa oznacza zatem nadejście Chrystusa w każdym z nas. Aby mogło się to wydarzyć, musimy podążać za jego przykładem i stawać się do niego podobni. To nie jest pasywne oczekiwanie na zewnętrzne wydarzenie, lecz aktywny proces wewnętrznej transformacji.
Ukryte nauki Jezusa
Na pytanie o prawdziwe nauki Jezusa, które mogły zostać ukryte, Swami odpowiedział, że w miarę jak umysły ludzi powoli się otwierają, coraz bardziej przyciąga ich prawda. Doprowadziło to już i nadal będzie prowadzić do odkrywania i publikowania ukrytych pism oraz nauk. Jednak nauki, które mamy obecnie dostępne, nawet jeśli są częściowo zniekształcone z powodu licznych tłumaczeń i błędnych interpretacji, wystarczą, by doprowadzić do samouświadomienia – pod warunkiem że zostaną zastosowane w życiu.
Problem nie leży zatem w tym, że nie znamy prawdy, ale w tym, że jesteśmy zbyt leniwi, by zastosować ją w praktyce i zmienić swoje życie. To stwierdzenie jest niezwykle istotne – wiedza teoretyczna bez praktyki pozostaje bezużyteczna, podczas gdy nawet niepełna wiedza zastosowana konsekwentnie może prowadzić do transformacji.
Pokonanie ciemnych sił
Pytanie o pokonanie ciemnych sił i wejście ziemi w Złoty Wiek otrzymało niezwykle prostą i mocną odpowiedź. Pokonać trzeba ciemne siły w sobie samym. Gdy wszystkim ludziom się to uda, nie będziemy już więcej niepokojeni przez ciemne siły zewnętrzne. To radykalna zmiana perspektywy – zamiast walczyć z zewnętrznymi przejawami zła, należy przemienić własne wnętrze. Świat zewnętrzny jest jedynie odbiciem naszego świata wewnętrznego.
Świadomość Jezusa i Marii Magdaleny
Na pytanie o wysoką obecnie świadomość dotyczącą Jezusa i Marii Magdaleny Swami Vishwananda odpowiedział z humorem, że nie ma jakiegoś szczególnego duchowego powodu, a przypuszcza, że jest to po prostu związane z popularnością filmu „Kod Leonarda da Vinci”. Ta lekka odpowiedź przypomina, że nie wszystko musi mieć głębokie duchowe znaczenie, a popularność pewnych tematów często wynika z prozaicznych przyczyn kulturowych.
Relacje z płcią przeciwną
Pytanie o ewolucję relacji między płciami doprowadziło do głębokiej nauki. Swami Vishwananda wyjaśnił, że zewnętrzna relacja nigdy nie przyniesie nam pełnej satysfakcji i szczęścia. Trzeba odnaleźć płeć przeciwną w sobie samym i pozwolić, by obie płcie stały się jednością wewnętrzną. O to właśnie chodzi w koncepcjach jin i jang, Śiwy i Śakti. Musimy tworzyć tę jedność od wewnątrz. Dopiero wówczas relacje zewnętrzne mogą stać się prawdziwie harmonijne, gdyż nie będziemy szukać w drugiej osobie uzupełnienia własnych braków, lecz będziemy dzielić się pełnią.
Techniki duchowego wzrostu
Na pytanie o polecane techniki rozwoju duchowego Swami Vishwananda udzielił odpowiedzi, która łączy praktyczność z mądrością. Każda technika, jeśli praktykowana jest szczerze, pomaga we wzroście duchowym. Ważne jest jednak kierowanie się zdrowym rozsądkiem i nigdy nie zmuszanie się do żadnej praktyki duchowej. Zamiast szukać skomplikowanych i ciągle nowych technik, lepiej trzymać się bardzo prostych metod i doskonalić się w nich.
Jako przykład podał intonowanie imienia Boga, które jest bardzo proste, a jednocześnie niezwykle skuteczne. Następnie dodał coś kluczowego – należy zawsze pamiętać, że nic nie da nam osiągnięcie mistrzostwa w jakiejkolwiek technice, jeśli nawet nie jesteśmy w stanie przekroczyć swojego egoizmu i bezwarunkowo kochać bliźniego. Miłość jest najlepszą i najważniejszą „techniką” na ścieżce duchowej. Wszystkie inne praktyki są jedynie narzędziami wspierającymi rozwój tej fundamentalnej zdolności.
Pomoc innym w osiągnięciu oświecenia
Pytanie o to, jak możemy pomóc innym istotom osiągnąć oświecenie, otrzymało odpowiedź jednocześnie prostą i wymagającą. Najpierw należy samemu stać się oświeconym. Gdy to osiągniemy, automatycznie pomożemy innym poprzez swoją obecność i przykład. Nie potrzeba wtedy słów ani specjalnych działań – sama obecność oświeconej istoty emanuje światłem, które inspiruje i przemienia innych.
Transformacja karmy
Na bezpośrednie pytanie, czy Swami Vishwananda kiedykolwiek przekształca karmę swoim uczniom, odpowiedział twierdząco – robi to wtedy, gdy jest to potrzebne i gdy pozwala na to boski plan. Ta odpowiedź wskazuje na istnienie wyższego porządku, który determinuje możliwości interwencji, nawet dla realizowanej duszy. Nie wszystko jest arbitralne, istnieją prawa duchowe, które muszą być respektowane.
Reinkarnacja między gatunkami
Wywiad zakończył się pytaniem o możliwość reinkarnacji między gatunkami – czy ludzie mogą narodzić się ponownie jako zwierzęta i odwrotnie. Swami Vishwananda udzielił krótkiej, jednoznacznej odpowiedzi: nie. To rozstrzygnięcie zamyka pewne spekulacje i wskazuje, że ewolucja duchowa ma określony kierunek i nie cofa się między różnymi formami życia.
Podsumowanie
Rozmowa z Sri Swami Vishwanandą oferuje głęboki wgląd w kwestie duchowości, samouświadomienia i rozwoju wewnętrznego. Jego nauki łączą różne tradycje religijne, wskazując na uniwersalne prawdy leżące u podstaw wszystkich ścieżek duchowych. Kluczowym przesłaniem jest to, że transformacja świata zewnętrznego musi rozpocząć się od transformacji wewnętrznej, że miłość jest najważniejszą praktyką duchową, a doskonałość nie jest czymś, co należy osiągnąć, lecz czymś, co należy odkryć w sobie samym.
Nauczanie Swami Vishwanandy zachęca do prostoty w praktyce duchowej, do kierowania się zdrowym rozsądkiem i przede wszystkim do rozwijania bezwarunkowej miłości jako fundamentu wszelkiego rozwoju. Przypomina również, że prawdziwa pomoc innym może płynąć tylko z własnej wewnętrznej pełni i oświecenia.
Materiał został przygotowany na podstawie archiwalnego wywiadu opublikowanego na stronie jantra.com.pl. Tekst poddano procesowi redakcyjnemu, korekcie stylistycznej oraz adaptacji językowej z zachowaniem pełnej integralności merytorycznej oryginalnej rozmowy.
